সমগ্র অসমতে সর্বত্রে এতিয়া চলিছে অসমীয়াৰ বাপতি সাহোন ৰঙালী বিহু উদযাপন । ৰঙালী বিহুক লৈ ব্যস্ততাৰ সীমা নােহােৱা হৈছে গাঁৱৰ জীয়ৰী - বােৱাৰী , ডেকা গাভৰুসকলৰ । এফালে যদি মাকোৰ শব্দ , আনফালে আকৌ ঢােল - পেঁপাৰ শব্দত ৰজনজনাইছে সমগ্ৰ ৰাজ্য । বিহু হৈছে কৃষিৰ লগত জড়িত উৎসৱ । এনে উৎসৱত অসমীয়া সমাজ জীৱনৰ কিছুমান এৰাব নােৱাৰা লােক পৰম্পৰা থাকে । কিন্তু সময়ৰ গতিত তথা আধুনিকতাৰ ধামখুমীয়াত এনেবােৰ লােক পৰম্পৰা চকুৰ সন্মুখতে হেৰাই যাবলৈ ধৰাত অসমীয়া সমাজখনৰ বাবে দুর্ভাগ্যজনক ।
ব'হাগ মাহত চলি অহা বিভিন্ন লােক পৰম্পৰাৰ ভিতৰত অন্যতম হল এশ এবিধ শাক খােৱা । সাধাৰণতে ব'হাগৰ বিহুৰ বতৰত খােৱা এনে শাকৰ ঔষধি গুণে জ্বৰ , কাহ , চর্দি আদিৰ উপশম ঘটায় বুলি অসমীয়া সমাজত জনবিশ্বাস আছে । উজনি অসমৰ লগতে নামনি অসমত এনে এশ এবিধ শাক খােৱাৰ প্ৰচলন বিদ্যমান । ব'হাগ মাহত মহিলাসকলে মূৰত শৰাই লৈ গীত গাই পথাৰত শাক তুলিব যায় আৰু এটুকুৰা ঠাইত থাপনা পাতি চাকি বন্তি জ্বলাই চেনি আৰু নিমখৰ নৈবেদ্যৰে নাম-কীর্তন কৰি আনন্দ উল্লাসেৰে শাক তুলিব ধৰে । এই এশ এবিধ শাক ঠাই বিশেষে বেলেগ বেলেগ।ব'হাগ মাহৰ যিকোনাে এটা দিনত এই এশ এবিধ শাক খোৱাৰ পৰম্পৰা এটা আছে । কোনাে কোনাে ঠাইত গৰু বিহুৰ দিনাখন সন্ধিয়া এনে বনৌষধি শাক খােৱা হয় । সাধাৰণতে সহজতে পােৱা শাকেই ব্যৱহাৰ কৰা হয় ।
সহজতে লাভ কৰা এনে শাক কিছুমান হ'ল জাতিলাউ , বেঁকীয়া , চেংমৰা , ভাত মেটেকা , বিহলঙণি , বৰপুৰৈ , লাচকচি , মধুৰি , মৰাণ আদা , কলা শিমলু , চাংগুৰি টেঞ্জ , মধুসালেং , লৰবৰুৱা , ধুটনি , হেলচি শাক , ৰঙালাউ , কলমৌ , মেচাকি , কচলু , মেজেঙা , কোমােৰা কাবৰি , বালি চাপৰি , লফা , চুটিয়া , পালেং , লাই শাক , মেমধু , চলাপালেং , খুতুবা , মাটিমাহ , বেঙেনা , কেৰেলা , জালুক , ভেকুৰী , জিকা , ধুন্দুলি , ভােল , বিলাহী , ভাতকেৰেলা , কলিয়াকচু , দাদাহক , নীলকণ্ঠ , চা , কৰ্শলা বন , জেটুলিপকা , দীঘলতি , জেকা , আনাৰস , দুৱৰি , তুলসী , বৰ মানিমুণি , সৰুমানিমুণি , কুকুৰে মতা , মানভােগ , পনৌনােৱা , তিতাবাহেক , পিকনিবৰুৱা , কৈ - কৈ টেঙা , বনি লতা , উচ্চ , ভেদাইলতা , হেটভেদালি , গান্ধ বিৰিণা , খেৰেজু , বহমথুৰি , তিল , তেতেলি , কেহৰাজ , শেলুক , কেহেৰু , বেতগাজ , তংলতি , সেউতি , তগৰ , খৰিকাজাই , পাৰিজাত , বকুল , কণ্ঠনা , নাহৰ , কপৌফুল , কেক্কেী , চিংৰা , দ্রোণফুল , কেঁতুৰী , লং , গুৱামানি , পদুম , ফুটুক , আদা , এডালিয়া কচু , কচু , বিৰিণা , বছ , মাধেলতা ইত্যাদি । শাকসমুহৰ সলনি অন্য শাকো ব্যৱহাৰ কৰে বহুতে ।
অসমীয়া সমাজত চলি অহা এনে লােক পৰম্পৰাই সংস্কৃতিক জীয়াই ৰখাৰ লগতে ই ঐতিহ্যও বহন কৰে।যদি আমি এই সংস্কৃতি বজাই ৰখাৰ যত্ন নলওঁ, তেন্তে অসমৰ সংস্কৃতি কি হবগৈ সেয়া আজি এটা ডাঙৰ প্ৰশ্ন হৈ পৰিছে।
