মানুহক ভগৱানৰ দ্বাৰা সৃষ্টি কৰা আটাইতকৈ বুদ্ধিমান প্ৰাণী বুলি কোৱা হয়। আমাৰ আৱেগিক যুক্তি আৰু বৈজ্ঞানিক স্বভাৱৰ অপৰিহাৰ্য সামৰ্থ্য আছে। আন জীৱৰ বিপৰীতে, মানুহৰ এক বৌদ্ধিক মানসিকতা থাকে।
কিন্তু এই সকলোবোৰ অধিক ন্যায়সঙ্গত হ'ব পাৰিলেহেঁতেন যদি আমাৰ ওচৰত মানৱ প্ৰবৃত্তিৰ সন্তুলন থাকে- যেনে আৱেগিক অনুভূতি, দয়া, সহিষ্ণুতা, আনুগত্য বা সততা, প্ৰেম, সত্য ইত্যাদি।
যদি আমাৰ মাজত ভাল চিন্তা থাকে, আমি পৃথিৱীখনক একেধৰণে চাওঁ। কিন্তু যদি আমি নিজে সুখী নহয় আৰু বস্তুবোৰ ইতিবাচক ধৰণে নেদেখো, তেন্তে পৃথিৱীখন আমাৰ বাবে ভাল নহ'ব। আমাৰ দৈনন্দিন জীৱনশৈলীত বিভিন্ন বিশৃংখলতাৰ উদ্ভৱ হোৱাতকৈ আৰু লাহে লাহে যথেষ্ট অসুবিধাজনক অনুভৱ কৰিব। এক ইতিবাচক আৰু স্থিৰ জীৱন যাপন কৰিবলৈ এইটো প্ৰয়োজন যে আমাৰ জীৱনৰ প্ৰতি এক শালীন আৰু সুখী দৃষ্টিভংগী আছে।
কিন্তু এই সুখ প্ৰায়ে হতাশা আৰু অসন্তুষ্টিৰ দ্বাৰা বাধাপ্ৰাপ্ত হয় যি বৰ্তমান সময়ত বহুতো আত্মহত্যাৰ প্ৰচেষ্টা আৰু ঘটনাৰ দ্বাৰা প্ৰত্যক্ষ কৰা হয়। নিজৰ জীৱনত আচ্ছন্ন হৈ মানুহে আত্মহত্যা কৰি সহজ পথৰ পৰা পলায়ন কৰিছে। অসমত, ২০১৩ চনত গুৱাহাটীৰ পৰা ২২২ টা আত্মহত্যাৰ ঘটনা প্ৰতিবেদিত হৈছিল। তেতিয়াৰ পৰা আত্মহত্যাৰ এই ঘটনাবোৰ ক্ৰমান্বয়ে বাঢ়ি আহিছিল। আত্মহত্যাৰ প্ৰচেষ্টাৰ বাবে বহুতো কাৰণ উল্লেখ কৰিব পাৰি।
আমাৰ অসমত আত্মহত্যাৰ এটা কাৰণ ক'ভিড ১৯ মহামাৰীৰ সময় বুলি ক'ব পাৰি। ক'ভিড যুগৰ মাজত, এনে বহুতো সমস্যাৰ ফলত মানুহৰ আত্মহত্যাৰ কাৰণ হৈছিল। এইয়া ক'ভিডৰ সময়ত আছিল য'ত মানুহ মানসিকভাৱে গুৰুতৰভাৱে প্ৰভাৱিত হৈছিল। কিন্তু এতিয়া, ক'ভিড যথেষ্ট হ্ৰাস হোৱা আৰু লকডাউন আঁতৰোৱাৰ পাছতো, আত্মহত্যা এতিয়াও সংখ্যাত বাঢ়ি আছে।
সংখ্যাৰ এই বৃদ্ধিয়ে আমাক ইয়াৰ কাৰণৰ বিষয়ে ভাবিবলৈ বাধ্য কৰিছে। অসমত আত্মহত্যাৰ এটা ঘটনা হ'ল এইচ.এছ.ৰ প্ৰথম বছৰটো উত্তীৰণ কৰা চেংলোড ফেংলা নামৰ এজন ছাত্ৰৰ কাহিনী, যিয়ে প্ৰথমবাৰৰ বাবে আত্মহত্যা কৰাৰ ইচ্ছা গঢ়ি তোলে।
তেওঁৰ আত্মহত্যাৰ আকাংক্ষা অৰণ্যলৈ যোৱাৰ আকাংক্ষাতকৈ বহুত বেছি আছিল। খবৰ পোৱা গৈছিল যে তেওঁৰ পৰিয়ালৰ মানসিক সীমাবদ্ধতাৰ বাবে আৰু তেওঁলোকৰ পুত্ৰৰ প্ৰয়োজনীয়তা পূৰণ কৰিবলৈ অক্ষম হোৱাৰ বাবে, তেওঁ আত্মহত্যাৰ আকাংক্ষা কৰিবলৈ বাছি লৈছিল।
গুৱাহাটীৰ এখন চিকিৎসালয়ত, এটা ৱাছৰুমৰ ভিতৰত তেওঁ আত্মহত্যা কৰাটো তেওঁৰ অন্তিম বিকল্প হিচাপে বাছি লৈছিল কিয়নো তেওঁৰ পিতৃ-মাতৃয়ে তেওঁলোকৰ পুত্ৰক ডাঙৰ-দীঘল কৰিবলৈ তেওঁলোকৰ ঘৰত থকা সকলোবোৰ বিক্ৰী কৰিব লগা হৈছিল। এইটো জনা গৈছিল যে তেওঁলোকৰ পুত্ৰৰ প্ৰয়োজনীয়তা পূৰণ কৰিবলৈ, আনকি মাতৃৰ গহনাও বিক্ৰী কৰিব লগা হৈছিল। তেওঁৰ পিতৃ-মাতৃয়ে তেওঁলোকৰ সকলো খিনি ত্যাগ কৰিছিল যাতে তেওঁলোকৰ পুত্ৰক বচাব পৰা যায় আৰু তেওঁলোকে কঠোৰ যুঁজ দিব লগা হয় যাতে তেওঁ দ্বিতীয়টো সুযোগ জীয়াই থাকিব পাৰে। কেৱল মাক-দেউতাকৰ বাবে, যাতে তেওঁৰ পিতৃ-মাতৃৰ ত্যাগ শুনিব পৰা যায়, তেওঁ আত্মহত্যা নকৰাৰ সিদ্ধান্ত লয় আৰু আত্মহত্যাৰ চিন্তাৰ বিৰুদ্ধে তেওঁৰ এই জেদী মনোভাৱ ঘূৰাই লোৱা হয়। এই গোচৰটো মৃত্যুৰ বিজয়ী চেংলোড ফেংলাৰ দ্বাৰা আত্মসমৰ্পণ কৰা হৈছিল।
মৃত্যুৰ এনে বহুতো বিজয়ী এই পৃথিৱীত উপস্থিত আছে যিয়ে আত্মহত্যাৰ চিন্তাবোৰ অতিক্ৰম কৰিছিল। কিন্তু তথাপিও একে সময়তে, আত্মহত্যাৰ ঘটনা ইমান বৃদ্ধি পাইছে যে গণনা কৰিলে সংখ্যাবোৰ বুজি পোৱা কঠিন হ'ব। শেহতীয়াকৈ গুৱাহাটীৰ যুটীয়া চি.পি. পাৰ্থ সাৰথি মহন্তইও কৈছিল যে পৰিসংখ্যাবোৰ চোৱাৰ পিছত তেওঁ জানি আচৰিত হৈছিল। কিন্তু আত্মহত্যা কেৱল বুজি পোৱা সহজ কথা নহয়। ইয়াৰ পৰিণাম আৰু কাৰক আছে যি আত্মহত্যালৈ লৈ যায়।
এজন পি.এইচ.ডি. ধাৰক আৰু এজন নিদানিক মনোবিজ্ঞানী, মনোৰোগ বিশেষজ্ঞ আৰু মাউণ্ট চিনাই ছেইণ্ট লুকচ আৰু মাউণ্ট চিনাই ৱেষ্ট হস্পিটেলৰ প্ৰাপ্তবয়স্ক এম্বুলেটৰী মনোৰোগ বিজ্ঞানৰ সহযোগী সঞ্চালক তথা, নিউয়ৰ্ক চহৰৰ নিৱাসী এন্থনী পি. ডিমাৰিয়াই কয় যে মূলতঃ ৩ টা কাৰণ আছে যাৰ অধীনত আত্মহত্যাক শ্ৰেণীবদ্ধ কৰিব পাৰি। সেইবোৰ হৈছে-
আত্মহত্যা প্ৰভাৱিত কৰা কাৰকসমূহ:
এই সকলোবোৰ কাৰকে মুখ্যতঃ আত্মহত্যাৰ প্ৰচেষ্টাত অৰিহণা যোগায় য'ত এজন ব্যক্তিয়ে তেওঁৰ সমস্যাবোৰ নিকটতম ব্যক্তিক ভাগ বতৰা কৰিবলৈ অক্ষম হয়। যৌন উৎপীড়নৰ ঘটনাই বেছিভাগ মহিলাৰ মাজত আত্মহত্যাৰ কাৰণ হয়। এজন ব্যক্তিয়ে এই প্ৰতিটো কাৰকত যি মানসিক আঘাতৰ মাজেৰে পাৰ হয় সেয়া ব্যক্তিজনৰ বাবে যথেষ্ট উল্লেখযোগ্য কিয়নো তেওঁ ইয়াৰ পৰা বাহিৰ হোৱাৰ কোনো উপায় বিচাৰি নাপায়।
কথোপকথনৰ আঁৰত অভাৱ দেখা গৈছে য'ত এজন ব্যক্তি বিচ্ছিন্ন হৈ পৰে আৰু আত্মহত্যা কৰাৰ চিন্তাই প্ৰৰোচিত কৰে। এনে এটা পৰিয়ালত য'ত অপ্ৰত্যাশিত পৰিস্থিতিৰ বহুতো ঘটনা সংঘটিত হৈছিল আৰু পৰিয়ালৰ সদস্যসকলেও ভুগিছিল যাৰ ফলত এজন ব্যক্তিয়ে তেওঁক বা তাইক পিছত ক'তো পোৱা নাছিল তেওঁলোকৰ বাবে আত্মহত্যাৰ চেষ্টা কৰাৰ প্ৰৱণতা দেখা দিছিল। ইয়াৰ ফলত নিচাসহ বেয়া অভ্যাস হয় আৰু গোটেই পৰিয়ালটোৰ বাবে এক বিশৃংখল পৰিস্থিতিৰ সৃষ্টি হয়। ই পৰিয়ালৰ এজন বা আন ব্যক্তিক প্ৰভাৱিত কৰে, যি বহুতো পাৰিবাৰিক ৰাজনীতিৰ বাবে অকলশৰীয়া আৰু বিচ্ছিন্ন অনুভৱ কৰে আৰু এনেদৰে ভিতৰৰ মানসিক স্বাস্থ্যসমৰ্থন প্ৰাপ্ত কৰিবলৈ অক্ষম হয়, আত্মহত্যা কৰে।
যদি আমি ইয়াক সহজে জীয়াই থাকিবলৈ চেষ্টা কৰোঁ তেন্তে জীৱনটো জীয়াই থকাটো প্ৰকৃততে সহজ। যদি আমি ইয়াক কঠিন কৰি তুলিম আৰু বস্তুবোৰ অতি জটিল ভাৱে বুজি পাওঁ, বস্তুবোৰ বুজিবলৈ অতি কঠিন হ'ব। নহয়, জীৱনৰ কঠিন পৰ্যায়ত ভুগি থকা যিকোনো লোকৰ বাবে আত্মসমৰ্পণ ভাল বিকল্প নহয়। হয়, এক দয়ালু সুৰ প্ৰদান কৰা, চিন্তা, প্ৰেম, আৱেগ বোৰ চৰ্তহীনভাৱে আৰু সকলোৰে বাবে ভাগ বতৰা কৰিবলৈ হাত আগবঢ়োৱা, আত্মহত্যাৰ গুঞ্জনৰ সংকীৰ্ণ সিদ্ধান্ত ল'ব। আমাৰ সময়ত আজি আমাক কেৱল সহানুভূতি, দৃঢ়তা আৰু এক শান্ত আৰু শান্ত স্বভাৱৰ প্ৰয়োজন আৰু কেৱল আমাৰ প্ৰত্যেককে বুজি পোৱাই নহয়।
