নাগালেণ্ডত ১৭ টাতকৈও অধিক জনজাতি একেলগে আছে। আও ট্ৰাইব নামৰ এনে এটা জনজাতিৰ বিবাহৰ প্ৰস্তাৱ গ্ৰহণ কৰাৰ এক বিশেষ উপায় আছে! যেতিয়া দৰা (যোগ্য অবিবাহিত) এও নাগা বুলিও কোৱা হয়, তেওঁ কইনাৰ পিতৃ-মাতৃক মাছ আগবঢ়ায়।
ত্ৰিপুৰা
ত্ৰিপুৰাৰ সংস্কৃতি পশ্চিম বংগৰ সংস্কৃতিৰ দ্বাৰা যথেষ্ট প্ৰভাৱিত হৈছে আৰু সেয়েহে, দুয়োটা সংস্কৃতিৰ বিবাহৰ ৰীতি-নীতিৰ মাজত এক সম্পূৰ্ণ সাদৃশ্য দেখা গৈছে। উদাহৰণ স্বৰূপে, দুয়োটা সংস্কৃতিতে উল্লাস সচৰাচৰ হয়! 'কুয়াইটানো' নামৰ এক অনুষ্ঠানত, মহিলাসকলে বিবাহৰ এদিন আগতে কইনা আৰু দৰাৰ নামৰ সৈতে পাণ আৰু বাদাম চিহ্নিত কৰে, দম্পতীহালক প্ৰদান কৰা আশীৰ্বাদৰ চিহ্ন হিচাপে।
মেঘালয়
মেঘালয়ৰ খাচী সম্প্ৰদায়ত, এজন ব্যক্তিয়ে বিয়াৰ পিছত ঘৰ এৰি যায়। হয়, এয়া সম্প্ৰদায়ৰ অকল্পনীয় প্ৰগতিশীল আৰু মাতৃতান্ত্ৰিক! এজন পুৰুষক কেতিয়াও বিয়া কৰিবলৈ আৰু তেওঁৰ পত্নীৰ সৈতে আন কোনো ভাৰতীয় বিবাহ সংস্কৃতিত বাস কৰিবলৈ ঘৰৰ পৰা ওলাই যোৱা দেখা নাযায়।
অৰুণাচল প্ৰদেশ
অৰুণাচল প্ৰদেশত ২০ টাতকৈও অধিক বিভিন্ন জনজাতি বাস কৰে আৰু তেওঁলোকৰ বিবাহৰ পৰম্পৰা আধুনিক বাৰ্মা আৰু তিব্বতৰ পৰম্পৰাৰ প্ৰতিধ্বনি তৈয়াৰ হয়। এই জনজাতিবোৰৰ বেছিভাগতে, এগৰাকী কন্যা বা মহিলাক এক অৰ্থনৈতিক সম্পদ বুলি গণ্য কৰা হয়। দৰাৰ পৰিয়ালে কইনাৰ পৰিয়ালক তেওঁলোকৰ পৰিয়ালত তেওঁৰ বাবে এক স্বাগতম চিহ্ন হিচাপে মিথুন, কাপোৰ আৰু কুকৱেৰ প্ৰদান কৰে। এই ৰীতিটো যৌতুকৰ বিপৰীত আৰু ইয়াক 'কইনা মূল্য' বুলি কোৱা হয়।
ছিকিম
ছিকিমৰ বিবাহৰ পোছাক তেওঁলোকৰ ৰাজকীয় পোছাকৰ সৈতে একে আৰু ইয়াক 'বাখু' বুলি কোৱা হয়। উৎকৃষ্ট ৰেচমৰ পৰা 'বাখু' তৈয়াৰ কৰা হয় আৰু ইয়াক এক পৰম্পৰাগত, তথাপিও পৃথক ধৰণে পিন্ধা হয়। নাৰীত্ব উদযাপন কৰাৰ আত্মাত থকা এগৰাকী মহিলাৰ বক্ৰবোৰ আলোকপাত কৰিবলৈ, বাখু এজনে কৰ্ছেটৰ দৰে কঁকালৰ চাৰিওফালে বহি থাকে। ই অন্যথা ঢিলা-ফিট ব্লাউজ, স্কাৰ্ট আৰু কঁকাল টান আৰু ইনচিনুৱেট কৰিবলৈ বেল্টৰ সৈতে গঠিত এক সাজ।