আন্তৰ্জাতিক নৃত্য দিৱস ২০২২:বিশ্বৰ ১০ টা আটাইতকৈ জনপ্ৰিয় নৃত্য

আজিৰ অসম

আন্তৰ্জাতিক নৃত্য দিৱস ২০২২:বিশ্বৰ ১০ টা আটাইতকৈ জনপ্ৰিয় নৃত্য

২৯ এপ্ৰিল,২০২২

চুইং

এক উদ্যমী আৰু জীৱন্ত নৃত্যৰ দ্বাৰা এই তালিকাখন আৰম্ভ কৰোঁ আহক। সহজভাৱে ক'বলৈ গ'লে, চুইং হৈছে বিভিন্ন নৃত্যৰ এটা গোট যেনে বুগি ৱুগি, লিণ্ডি হপচ, আৰু জিটাৰবাগে ১৯২০-ৰ দশকৰ পৰা ১৯৫০-ৰ দশকলৈ ৩০ বছৰৰ সময়ছোৱাত জেজ সংগীতত নৃত্য কৰিছিল। এই নৃত্যটো চাবলৈ সদায়ে আনন্দদায়ক, আৰু প্ৰদৰ্শন কৰিবলৈ যথেষ্ট আকৰ্ষণীয়। নৃত্যশিল্পীসকলে সাধাৰণতে ষ্টাইলিছ পোছাক পিন্ধিব লাগে, অৱশ্যে চিন্তা নকৰে, পোছাকবোৰ যথেষ্ট আৰামদায়ক আৰু ভিতৰলৈ যোৱা সহজ।

বেলে

বেলে হৈছে এক শব্দ যি শাস্ত্ৰীয়, নৱধ্ৰুপদী আৰু সমসাময়িক বেলেকে ধৰি বিভিন্ন নৃত্য প্ৰকাৰক বুজায়। নিখুঁত বেলে নৃত্যশিল্পী হ'বলৈ, এজন ব্যক্তিৰ অনুশাসন আৰু অন্তহীন প্ৰশিক্ষণ থাকিব লাগিব, লগতে এই নৃত্যৰ বাবে প্ৰয়োজনীয় ভঙ্গী প্ৰাপ্ত কৰিবলৈ কঠোৰ পৰিশ্ৰম কৰিব লাগিব। কঠোৰ পৰিশ্ৰম আৰু নিষ্ঠা অবিহনে, এগৰাকী বেলে নৃত্যশিল্পীয়ে মঞ্চ এখনত মসৃণভাৱে আগবাঢ়িব নোৱাৰে। সকলো বেলে নৃত্যশিল্পীৰ কিছুমান সচৰাচৰ বস্তু হৈছে অনুশাসন, সৌন্দৰ্য আৰু সুন্দৰতাৰ প্ৰতি থকা প্ৰেম। যদিও ইয়াক পুৰুষ আৰু মহিলা উভয়ে শিকিব পাৰে, মহিলাসকলে অধিক সঘনাই বেলে শিকিব পাৰে।

ব্ৰেক ডান্স

ৰাস্তাৰ নৃত্য বা ইয়াক সচৰাচৰ জনা যায়, ব্ৰেকডান্স পুয়েৰ্টো ৰিকান যুৱ আৰু আফ্ৰিকান আমেৰিকানসকলৰ পৰা আহিছিল। এই নৃত্য শৈলীত চাৰিটা মৌলিক চলাচল অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হৈছিল – পাৱাৰ মুভ, টপ-ৰক, ডাউন-ৰক, আৰু ফ্ৰীজ। এইটো এটা আধুনিক নৃত্যৰ প্ৰকাৰ যিয়ে সাধাৰণতে বিমূৰ্ত আৰু কিছু অদ্ভুত শৰীৰৰ চলাচল অন্তৰ্ভুক্ত কৰে। নৃত্যটোৱে দৰ্শকসকলক বাৰ্তা প্ৰদান কৰিব পাৰে বা নকৰিবপাৰে আৰু বেছিভাগেই ইয়াক পৰিৱেশন কৰা অৱস্থান আৰু উপলক্ষ্যৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰিব। এইটো সচৰাচৰ কিশোৰ-কিশোৰীসকলে কৰে।

ৱাল্টজ

বহুলোকৰ বাবে প্ৰিয়, ৱাল্টজ হৈছে নিকট স্থিতিত থকা দম্পতীৰ দ্বাৰা পৰিৱেশন কৰা বলৰুম নৃত্য। এইটো ২০৩ বছৰ আগতে ইংলেণ্ডৰ পৰা আহিছিল আৰু আপুনি এই সুন্দৰ নৃত্য শৈলীৰ বিষয়ে উল্লেখ কৰা আৰু বৰ্ণনা কৰা কেইবাখনো ভিক্ট'ৰিয়ান উপন্যাসৰ ৰেকৰ্ড বিচাৰি পাব পাৰে। যেতিয়া দম্পতীহালে নাচি আছে, পুৰুষসকলে তেওঁলোকৰ মহিলা সঙ্গীৰ কঁকালত বাহু দুখন আঁকোৱালি ল'ব লাগিব। এই নৃত্যৰ বাবে প্ৰদৰ্শনকাৰীসকলে তৰল, সূক্ষ্ম পদক্ষেপবোৰ লেহেম, মেলোডিক গানলৈ সম্পাদন কৰিব লাগিব।

চালছা

লেটিন আমেৰিকাৰ শক্তিশালী প্ৰভাৱই মানুহক নিউয়ৰ্ক চহৰত চালছা উদ্ভাৱন কৰিবলৈ প্ৰেৰিত কৰিছিল। চালছা হৈছে এক নৃত্য শৈলী যাৰ বিষয়ে প্ৰায় সকলো লোকে জানে, আৰু ইয়াক সমগ্ৰ বিশ্বতে প্ৰদৰ্শন কৰা হয়। এই আৰু অন্যান্য একে ধৰণৰ নৃত্যৰ ক্ষেত্ৰত, প্ৰদৰ্শনকাৰীসকলে সাধাৰণতে তেওঁলোকৰ আৱেগ প্ৰকাশ কৰিবলৈ কঁকাল, ভৰি, লগতে শৰীৰকে ধৰি তেওঁলোকৰ শৰীৰৰ তলৰ অংশ ব্যৱহাৰ কৰে। অৱশ্যে, শৰীৰৰ ওপৰভাগ সাধাৰণতে ইয়াৰ স্তৰত থাকে। এই নৃত্য বিভিন্ন শৈলীত পৰিৱেশন কৰিব পাৰি যাক ঘূৰ্ণন, ফুটৱৰ্ক, ফিগাৰ, বডী ৰোল, মনোভাৱ আদিৰ দ্বাৰা চিনাক্ত কৰিব পাৰি। যদি আপুনি চালছা লেটিন নৃত্যৰ পাঠত অংশগ্ৰহণ কৰিবলৈ আগ্ৰহী, ইয়াত ইয়াৰ বিষয়ে অধিক শিকক।

কাবুকি

কাবুকি নিশ্চিতভাৱে উল্লেখ কৰিব লগা। ই হৈছে এক কালজয়ী, পৰম্পৰাগত জাপানী নৃত্য-নাটক যাক ইয়াৰ নৃত্য পৰিচালনাৰ সঠিক ষ্টাইলিং আৰু নৃত্যশিল্পীসকলে পিন্ধা অত্যন্ত জটিল পোছাক আৰু মেকআপৰ বাবে জনা যায়। যিহেতু পোছাকবোৰ জটিল, লগতে গধুৰ, কাবুকীয়ে একে সময়তে নৃত্যশিল্পীসকলে তেওঁলোকৰ পদক্ষেপবোৰ সম্পাদন কৰাৰ সময়ত পোছাক চম্ভালিবলৈ যথেষ্ট নিখুঁততা আৰু অনুশীলন অন্তৰ্ভুক্ত কৰে। প্ৰায় চাৰি শতিকাৰ বাবে, ই জাপানত এক মুখ্য নাট্য আৰু নৃত্য প্ৰদৰ্শন আছিল।

টেপ ডান্স

এতিয়া, এই নৃত্যৰ বাবে এজন ব্যক্তিয়ে কাঠৰ মজিয়াত তেওঁলোকৰ জোতা টেপ কৰিব লাগিব। টেপ নৃত্যৰ বাবে জোতাবোৰ ভৰিৰ আঙুলি আৰু গোৰোহাৰ ধাতুৰ তলুৱাৰ পৰা তৈয়াৰ কৰা হয়, যি টেপিং শব্দ প্ৰদান কৰে আৰু সৃষ্টি কৰে। ইয়াত দুটা সুপৰিচিত ষ্টাইল আছে, যাৰ ভিতৰত আছে ৰিদমিক আৰু ব্ৰডৱে টেপ ষ্টাইল। এইটো কেপেলা শৈলীতো কৰা হয় য'ত মানুহে বিশেষভাৱে টেপ কৰাৰ বাবে সৃষ্টি কৰা গানবোৰত প্ৰদৰ্শন কৰিব লাগিব।

আইৰিছ নৃত্য

নামটোৱে বুজাইছে, আইৰিছ নৃত্য গ্ৰীণ আয়াৰলেণ্ডৰ পৰা আহিছিল আৰু ইয়াক সামাজিক শ্ৰেণী আৰু প্ৰদৰ্শন শ্ৰেণীৰ নৃত্যত শ্ৰেণীবদ্ধ কৰিব পাৰি। যদিও এই নৃত্য সাধাৰণতে কেৱল আয়াৰলেণ্ডত প্ৰদৰ্শন কৰা হৈছিল, আশ্চৰ্যজনক মাইকেল ফ্লেটলীৰ বিখ্যাত নৃত্য ট্ৰপ "ৰিভাৰডান্স"ৰ নেতৃত্বই ইয়াক সমগ্ৰ বিশ্বতে অত্যন্ত স্বীকৃত আৰু জনপ্ৰিয় কৰি তুলিছিল। ইয়াক দ্ৰুত ভৰি আৰু ভৰিৰ চলাচলৰ সৈতে কঠোৰ বাহুৰ দ্বাৰা চিহ্নিত কৰা হয়। প্ৰদৰ্শনকাৰীসকলে কঠিন আৰু কোমল জোতা পিন্ধিব লাগিব, অৱশ্যে, জোতাৰ শৈলী ষ্টাইলৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰিব। এই নৃত্য শৈলী প্ৰদৰ্শন কৰা লোকসকলৰ সুন্দৰ ভাৱে বিতং পোছাক আৰু পোছাক আছে বুলি জনা যায়।

ডিস্কো

এই নৃত্যটো ৭০ ৰ দশকৰ আৰম্ভণিৰ পৰা আৰম্ভ হৈছিল য'ত ই আমেৰিকাৰ নগৰীয়া নৈশ জীৱনৰ দৃশ্যৰ পৰা আৰম্ভ হৈছিল, য'ত অলপ সময়ৰ বাবে, ইয়াক কেৱল ঘৰুৱা পাৰ্টিত সীমাবদ্ধ কৰা হৈছিল। অৱশ্যে, ই অতি সোনকালে জনপ্ৰিয়তা অৰ্জন কৰে, যি ইয়াক কেৱল এক জনপ্ৰিয় নৃত্য শৈলী তৈয়াৰ কৰাই নহয়, ই ইয়াক এক নিয়মীয়া মূলসুঁতিৰ জীৱন আৰু ৰূপৰ পদ্ধতিও কৰি তুলিছিল। ইয়াৰ জনপ্ৰিয়তাৰ শীৰ্ষ ১৯৮০ ৰ দশকৰ আৰম্ভণিতে আছিল।

লোক নৃত্য

লোক নৃত্য সাধাৰণতে গ্ৰাম্য অঞ্চলত কৰা হয়, য'ত এক নিৰ্দিষ্ট সম্প্ৰদায় বা লোকৰ গোটৰ বাবে পৰম্পৰাগত প্ৰকাৰৰ নৃত্য বিদ্যমান। লোক নৃত্যই সাধাৰণতে গাওঁৰ দুৰ্দশা আৰু সমাজৰ সৈতে সম্পৰ্কিত লোককাহিনীৰ বিষয়ে কয়। আপুনি ইয়াৰ বিষয়ে লক্ষ্য কৰিব পৰা আটাইতকৈ আকৰ্ষণীয় বস্তুটো হ'ল নৃত্যশিল্পীসকলে পিন্ধা পৰম্পৰাগত পোছাক ।