অক্টোবৰ, উৎসৱৰ বাবে আটাইতকৈ গুৰুত্বপূৰ্ণ সময়! ভাৰতত, প্ৰতি মাহে নিজা উৎসৱ আৰু অন্যান্য মুখ্য অনুষ্ঠান থাকে। অৱশ্যে, আটাইতকৈ গুৰুত্বপূৰ্ণ উৎসৱবোৰ অক্টোবৰ মাহত আৰম্ভ হয় আৰু ইয়াক আনন্দ, সুখ আৰু উদযাপনৰ মাহ কৰি তোলে। অক্টোবৰত বাৰিষা ঋতুৰ সমাপ্তিও চিহ্নিত কৰা হয় আৰু সমগ্ৰ দেশতে, সকলোৱে আগন্তুক উৎসৱবোৰক লৈ উৎসাহিত হৈ পৰে। কৃষকসকলে ইয়াক এক গুৰুত্বপূৰ্ণ মাহ বুলিও গণ্য কৰে কিয়নো শস্য চপোৱাৰ আগতে এইটো শস্যঋতুৰ অন্তিম মাহ।
গান্ধী জয়ন্তী
প্ৰতি বছৰে, ২ অক্টোবৰত মোহনদাস কৰমচান্দ গান্ধীৰ জন্ম জয়ন্তী হিচাপে পালন কৰা হয় যাক ভাৰতৰ পিতৃ বুলিও জনা যায়। এই নিৰ্দিষ্ট দিনটোত, বিদ্যালয়, মহাবিদ্যালয় আৰু চৰকাৰী প্ৰতিষ্ঠানসমূহ বন্ধ থাকে কিয়নো এই দিনটো সমগ্ৰ দেশতে ৰাষ্ট্ৰীয় বন্ধ হিচাপে পালন কৰা হয়। ভাৰতলৈ মহাত্মা গান্ধীৰ সেৱাৰ বাবে প্ৰাৰ্থনা আৰু শ্ৰদ্ধাঞ্জলি জ্ঞাপন কৰি এই দিৱস উদযাপন কৰা হয়।
দশেৰা
দশেৰা যাক বিজয়া দশমী বুলিও জনা যায়, হৈছে এক মুখ্য হিন্দু উৎসৱ যাক অতি উৎসাহ আৰু উৎসাহেৰে সমগ্ৰ দেশতে উদযাপন কৰা হয়। ই অশ্বিনৰ হিন্দু কেলেণ্ডাৰ মাহৰ দশম দিনত পৰে আৰু গ্ৰেগৰিয়ান বৰ্ষপঞ্জী অনুসৰি, ইয়াক সাধাৰণতে ছেপ্টেম্বৰ বা অক্টোবৰ মাহত উদযাপন কৰা হয়।
নৱৰাত্ৰি
নামটোৱে দেখুওৱাৰ দৰে, নৱৰাত্ৰি হৈছে ন ৰাতিৰ উৎসৱ আৰু ই ভাৰতৰ আটাইতকৈ গুৰুত্বপূৰ্ণ উৎসৱবোৰৰ ভিতৰত এটা। এই উৎসৱটো ভাৰতৰ বিভিন্ন প্ৰান্তত বেলেগ বেলেগ ধৰণে উদযাপন কৰা হয়। গুজৰাট ৰাজ্যত, দাণ্ডিয়া আৰু গৰ্বা অনুষ্ঠান অনুষ্ঠিত হয় আৰু বংগত, মানুহে দেৱী দুৰ্গাৰ মূৰ্তিৰ পূজা কৰে। এই উৎসৱটো অশ্বিন মাহত উদযাপন কৰা হয় যি টো গ্ৰেগৰিয়ান মাহ ছেপ্টেম্বৰ আৰু অক্টোবৰত পৰে। বহু ঠাইত, মানুহে পেণ্ডেল মঞ্চস্থ কৰে, আৰু লোক নৃত্য আৰু নাটকৰ আয়োজন কৰা হয়।
দেৱালী
দেৱালী পোহৰৰ উৎসৱ আৰু ই ভাৰতৰ আটাইতকৈ বহুলভাৱে প্ৰসিদ্ধ উৎসৱ। ভগৱান ৰামৰ ১৪ বছৰৰ বনবাসৰ পিছত উভতি অহাৰ বাবে এই উৎসৱ উদযাপন কৰা হয়। মানুহে তেওঁলোকৰ ঘৰ আৰু ৰাস্তাবোৰ লাইটেৰে সজায়, ফটকা ফুটায়, আৰু ইজনে সিজনৰ মাজত মিঠাই বিতৰণ কৰে। এই উৎসৱ জৈন, শিখ আৰু বৌদ্ধসকলেও উদযাপন কৰে। এইটো কাৰ্তিক মাহত পৰে যিগ্ৰেগৰিয়ান বৰ্ষপঞ্জী অনুসৰি অক্টোবৰ আৰু নৱেম্বৰত পালন কৰা হয়। এইটো অন্ধকাৰৰ ওপৰত পোহৰৰ জয় আৰু মানুহে তেওঁলোকৰ পুৰণি শত্ৰুতা পাহৰি যায় আৰু ভাতৃত্ববোধৰ বাৰ্তা প্ৰচাৰ কৰে।
কৰৱা চৌথ
কৰৱা চৌথ ভাৰতৰ অন্যতম গুৰুত্বপূৰ্ণ উৎসৱ আৰু ইয়াক দেশৰ উত্তৰ অংশত ব্যাপকভাৱে উদযাপন কৰা হয়। উৎসৱটো হৈছে এজন স্বামী আৰু তেওঁৰ পত্নীৰ মাজত প্ৰেম, ত্যাগ আৰু সুখৰ উৎসৱ। এইটো এটা এদিনীয়া উৎসৱ য'ত বিবাহিত মহিলাসকলে তেওঁলোকৰ স্বামীৰ সুস্বাস্থ্য আৰু সুৰক্ষাৰ বাবে উপবাস ৰাখে। সন্ধিয়া, চন্দ্ৰ দৃশ্যমান হ'লে মহিলাসকলে তেওঁলোকৰ স্বামীৰ সৈতে পূজা কৰে। চালনীৰ জৰিয়তে স্বামীৰ মুখ চোৱাৰ প্ৰথাই সকলো নেতিবাচক আৱেগ নিৰ্মূল কৰিব বুলি বিশ্বাস কৰা হয়।
গোবৰ্ধন পূজা
গোবৰ্ধন পূজা দেৱালীৰ পিছত উদযাপন কৰা হয় আৰু এইটো হিন্দু ধৰ্মৰ অন্যতম গুৰুত্বপূৰ্ণ উৎসৱ। এই দিনটোৰ মানুহে গোবৰ্ধন পাহাৰৰ উপাসনা কৰে আৰু কৃতজ্ঞতাৰ প্ৰতীক হিচাপে ভগৱান কৃষ্ণক বিভিন্ন ধৰণৰ ব্যঞ্জন আগবঢ়ায়।
ভাই দুজ
কাৰ্তিকাৰ হিন্দু কেলেণ্ডাৰ মাহত চুকলা পক্ষৰ দ্বিতীয় দিনা ভাই দুজ উদযাপন কৰা হয়। এই দিনটোৰ উদযাপন ৰক্ষা বন্ধনৰ দৰে একে, কিয়নো এই দিনটোত ভাই-ভনীসকলে তেওঁলোকৰ ভগ্নীসকলক উপহাৰ দিয়ে আৰু তেওঁলোকৰ ভাতৃসকলৰ দীঘলীয়া আৰু শান্তিপূৰ্ণ জীৱনৰ বাবে প্ৰাৰ্থনা কৰে।
ছট পূজা
ছট পূজা হৈছে উত্তৰ ভাৰতৰ, বিশেষকৈ বিহাৰ আৰু উত্তৰ প্ৰদেশৰ পূব অংশত বহুলভাৱে প্ৰসিদ্ধ উৎসৱবোৰৰ ভিতৰত এটা। এইটো এটা চাৰিদিনীয়া উৎসৱ যি সূৰ্য ঈশ্বৰ আৰু তেওঁৰ পত্নী ঊষাক উৎসৰ্গিত কৰা হয়। পৃথিৱীত জীৱন বজাই ৰখাৰ বাবে সূৰ্য ঈশ্বৰক ধন্যবাদ জনোৱাৰ বাবে দেৱালীৰ ছয় দিন পিছত এই উৎসৱ উদযাপন কৰা হয়।
