ভাৰতৰ বিভিন্ন সংস্কৃতিত নৱবৰ্ষৰ পৰম্পৰা
উগাদি/ যুগাদি - তেলেগু আৰু কানাড়া নৱবৰ্ষ
এক গুৰুত্বপূৰ্ণ ভাৰতীয় উৎসৱ, উগাদি হৈছে তেলেগু আৰু কান্নদিগাসকলৰ বাবে পৰম্পৰাগত নৱবৰ্ষ। হিন্দু লুনিচোলাৰ বৰ্ষপঞ্জী অনুসৰি প্ৰথম হিন্দু মাহ চৈত্ৰৰ প্ৰথম দিন চৈত্ৰ শুদ্ধ পদ্যমীত ইয়াক উদযাপন কৰা হয়। উগাদি শব্দটো সংস্কৃত শব্দ, যুগাদিৰ পৰা উদ্ভৱ হৈছে, যাৰ অৰ্থ হৈছে এক নতুন যুগৰ আৰম্ভণি। তেলেংগানা, অন্ধ্ৰ প্ৰদেশ আৰু কৰ্ণাটকৰ লোকসকলে আমৰ পাত আৰু মেৰিগোল্ড ফুলেৰে তেওঁলোকৰ ঘৰ সজাই নৱবৰ্ষক আদৰণি জনায়। জীৱনৰ বিভিন্ন আৱেগৰ প্ৰতীক ছয়টা ভিন্ন ফ্লেভাৰৰ মেলেঞ্জ উগাদি পাচাদি, এই ৰাজ্যবোৰত নৱবৰ্ষৰ পৰম্পৰাৰ এক গুৰুত্বপূৰ্ণ অংশ।
গুড়ি পদৱা - মাৰাঠী নৱবৰ্ষ
মহাৰাষ্ট্ৰ, গোৱা আৰু অন্যান্য কোঙ্কণ অঞ্চলত নৱবৰ্ষৰ দিৱসক গুড়ি পদৱা বুলি কোৱা হয়। উগাদিৰ দৰে একেদিনাই পালন কৰা এই উৎসৱটোৱে বসন্তৰ আগমনচিহ্নিত কৰে। উদযাপনৰ অংশ হিচাপে, মানুহে তেওঁলোকৰ ঘৰৰ বাহিৰত গুড়ি দ্বাজা (বিজয়ৰ প্ৰতীক হিচাপে কলশ ওলোটা কৈ বাঁহৰ লাঠিৰ এটা মূৰত বান্ধি থোৱা উজ্জ্বল কাপোৰেৰে গঠিত এক সজ্জিত ব্যৱস্থা) উত্তোলন কৰে। শ্ৰীখণ্ড আৰু পুৰাণ পলিৰ দৰে উৎসৱৰ ব্যঞ্জন পৰম্পৰাগতভাৱে মহাৰাষ্ট্ৰীয় ঘৰবোৰত তৈয়াৰ কৰা হয়। একেদিনাই সিন্ধি সম্প্ৰদায়ৰ দ্বাৰা চেতি চান্দ হিচাপেও উদযাপন কৰা হয়।
বৈশাখী - শিখ নৱবৰ্ষ
উত্তৰ ভাৰতৰ ৰাজ্য পঞ্জাৱত অতি উৎসাহেৰে বৈশাখী উদযাপন কৰা হয়। বৈচাখ মাহৰ প্ৰথম দিনা (পঞ্জাৱৰ সৌৰ বৰ্ষপঞ্জী অনুসৰি) উদযাপন কৰা এই শস্য চপোৱা উৎসৱ সাধাৰণতে এপ্ৰিলৰ ১৩ বা ১৪ তাৰিখে পৰে। শিখসকলৰ বাবে বৈশাখীৰ এক বিশেষ গুৰুত্ব আছে কিয়নো এই দিনটো শিখ খালচা গঠনৰ সৈতে মিলিত হৈছে। পাঁচখন নদীৰ দেশখন নতুন বছৰৰ পৰম্পৰা যেনে উদ্যমী ভাংৰা আৰু গিদ্দা প্ৰদৰ্শনৰ সৈতে জীৱন্ত হয়। সুন্দৰভাৱে জ্বলি থকা অমৃতসৰ মন্দিৰ, য'ত মুখ্য উৎসৱবোৰ সংঘটিত হয়, এক দৃশ্য! আগতীয়া ফ্লাইট বুকিংয়ে আপোনাক যথেষ্ট পৰিমাণে ৰক্ষা কৰিব পাৰে। এতিয়া অমৃতসৰলৈ যোৱা বিমানত আমাৰ চুক্তিবোৰ চাওক।
বহাগ বিহু - অসমৰ নৱবৰ্ষ
ৰঙালী বিহু নামেৰেও জনাজাত, এইটো অসমৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ উৎসৱ। কৃষি ভিত্তিক ৰাজ্যখনত তিনিটা বিহু উদযাপনৰ ভিতৰত আটাইতকৈ গুৰুত্বপূৰ্ণ (বাকী দুটা হৈছে কাতি বিহু আৰু মাঘ বিহু), বহাগ বিহু হৈছে অসম বৰ্ষপঞ্জিৰ প্ৰথম মাহত পালন কৰা এক শস্য চপোৱা উৎসৱ, বহাগ। বসন্ত ঋতুৰ সূচনা কৰা আৰু অসমৰ নৱবৰ্ষৰ আৰম্ভণি চিহ্নিত কৰা এই উৎসৱ সাধাৰণতে এপ্ৰিলৰ মাজভাগত পৰে। উৎসৱ কেইবাদিনো চলি থাকে, য'ত অসমৰ পুৰুষ আৰু মহিলাসকলে পৰম্পৰাগত পোছাক পৰিধান কৰে আৰু প্ৰকৃতিৰ অনুগ্ৰহ আনন্দেৰে উদযাপন কৰে। লোকগীত আৰু বিহু নৃত্য এই আনন্দ উৎসৱৰ মুখ্য আকৰ্ষণ।
পোহেলা বৈশাখ - বঙালী নৱবৰ্ষ
পশ্চিম বংগই বৈশাকা মাহৰ প্ৰথম দিনটো পোহেলা বৈশাক বা নবো বৰশ হিচাপে পালন কৰে, যি বঙালী বৰ্ষপঞ্জী অনুসৰি নৱবৰ্ষ দিৱস উদযাপন কৰে। মানুহে ইজনে সিজনক 'শুভনো নোবোবোৰ্শো' শুভেচ্ছা জনাইছে আৰু সমগ্ৰ ৰাজ্যতে সংঘটিত হোৱা শোভাযাত্ৰা, পেৰেড, সাংস্কৃতিক কাৰ্যসূচী আৰু মেলা (মেলা)ত অংশগ্ৰহণ কৰে। বঙালী নৱবৰ্ষৰ পৰম্পৰাৰ এক আকৰ্ষণীয় অংশ হৈছে হিন্দু জ্যোতি ৰ্বৈজ্ঞানিক পঞ্জিকা পাঞ্জিকা। প্ৰতিটো বাঙালী পৰিয়ালে নতুন পঞ্জিকা ক্ৰয়ৰ সৈতে নতুন বছৰৰ সূচনা কৰে। ত্ৰিপুৰাৰ কিছুমান অঞ্চলত আৰু বাংলাদেশতো পোহেলা বৈশাক উদযাপন কৰা হয়।
নৱৰেহ - কাশ্মীৰী নৱবৰ্ষ
চৈত্ৰ নৱৰাত্ৰিৰ প্ৰথম দিনটোত উদযাপন কৰা নৱৰেহ হৈছে কাশ্মীৰৰ অন্যতম গুৰুত্বপূৰ্ণ উৎসৱ। নৱৰেহ সংস্কৃত শব্দ 'নৱ বৰ্ষ'ৰ পৰা উদ্ভৱ হৈছে যাৰ অৰ্থ হৈছে 'নতুন বছৰ'। এইটো উগাদি আৰু গুডি পদৱাৰ দৰে একেদিনাই পৰে। নৱৰেহক আটাইতকৈ পৱিত্ৰ বুলি গণ্য কৰা হয় কিয়নো এইটো সেই দিন বুলি বিশ্বাস কৰা হয় যেতিয়া কাশ্মীৰী হিন্দু বৰ্ষপঞ্জিৰ সপ্তৰ্শী যুগ প্ৰায় হাজাৰ হাজাৰ বছৰ আগতে আৰম্ভ হৈছিল। নৱবৰ্ষৰ পৰম্পৰাৰ অংশ হিচাপে, কাশ্মীৰী হিন্দু পৰিয়ালবোৰে এটা থালিত তুষবিহীন চাউল, দৈ, নিমখ, চেনী কেণ্ডি, কাঠবাদাম, ৰূপৰ মুদ্ৰা, কলম, ফুল, নতুন পঞ্চাংগা আদি ভৰ্তি কৰে, আৰু এই থালিটো নৱবৰ্ষৰ দিনা ৰাতিপুৱা প্ৰথম দেখা যায়।
পুথাণ্ডু - তামিল নৱবৰ্ষ
তামিল মাহৰ প্ৰথম দিনটো তামিলনাডুত নৱবৰ্ষ দিৱস হিচাপে পালন কৰা হয়। চুবুৰীয়া ৰাজ্যবোৰত নৱবৰ্ষৰ পৰম্পৰাৰ দৰে, পুথাণ্ডু বা পুথুভাৰুষম উৎসৱ ৰংগোলী আৰু পূজাৰ ৰীতি-নীতিৰ সৈতে আৰম্ভ হয় আৰু তাৰ পিছত উৎসৱৰ আহাৰ গ্ৰহণ কৰা হয়। তামিলসকলে পুথাণ্ডুৰ প্ৰাকমুহূৰ্তত ফল, পাণ, গহনা, মুদ্ৰা আদিৰ সৈতে প্লেটাৰৰ ব্যৱস্থা কৰে, আৰু ইয়াক পূজাৰ সময়ত ঈশ্বৰৰ কাষত এখন আইনা ৰখা হয় (কেৰালাও বিশু, মালায়ালী নৱবৰ্ষৰ বাবে একে প্ৰথা অনুসৰণ কৰে, আৰু তেওঁলোকে ইয়াক বিশু কানি বুলি কয়)। মীনাক্ষী আম্মান মন্দিৰত অনুষ্ঠিত চিতাৰাই থিৰুভিজা পুথাণ্ডু উদযাপনৰ আন এটা বিশেষত্ব। এই বিশাল অনুষ্ঠানটো চাবলৈ বহু সংখ্যক লোকে প্ৰতি বছৰে তামিলনাডুলৈ বিমান বুক কৰে।
