গুৱাহাটীঃ সোমবাৰে অসম চৰকাৰে ঘোষণা কৰে যে ১৪ ছেপ্টেম্বৰ (বুধবাৰ)ৰ পৰিৱৰ্তে ১৫ ছেপ্টেম্বৰ (বৃহস্পতিবাৰ)ত "শ্ৰী মাধৱদেৱৰ তিথি"ৰ হিচাপত বন্ধৰ দিন দিয়া হ'ব।
খবৰ অনুসৰি ,সোমবাৰে জাৰি কৰা এটা সংশোধনীত এই কথা অৱগত কৰা হৈছে।
এই বন্ধৰ দিনত ১৬ শতিকাৰ এজন গুৰুত্বপূৰ্ণ অসমীয়া সাধু-সংস্কাৰকৰ মৃত্যু বাৰ্ষিকীত শ্ৰদ্ধাঞ্জলি জ্ঞাপন কৰা হয়।
মাধৱদেৱ, একাসৰণ ধৰ্মৰ এজন গুৰুত্বপূৰ্ণ গুৰু যিজনক, শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱৰ নিষ্ঠাবান শিষ্য হিচাপেও পৰিচিত, লগতে তেওঁৰ কলাত্মক উজ্জ্বলতাৰ বাবে। প্ৰথম অৱস্থাত তেওঁ এজন সক্ত পূজক আছিল আৰু পিছলৈ শংকৰদেৱে একসাৰণ ধৰ্ম গ্ৰহণ কৰি তেওঁৰ আটাইতকৈ বিশিষ্ট শিষ্য হৈ পৰিছিল। তদুপৰি ১৫৬৮ চনত শংকৰদেৱৰ মৃত্যুৰ পিছত তেওঁ শংকৰদেৱৰ ধৰ্মীয় লগতে কলাত্মক উত্তৰাধিকাৰী হৈ পৰে।
উল্লেখযোগ্য যে, মাধৱদেৱে জনসাধাৰণক জ্ঞান প্ৰদানৰ বাবে তেওঁৰ গুৰু শংকৰদেৱৰ উত্তৰাধিকাৰৰ বিকাশত এক উল্লেখযোগ্য অৱদান আগবঢ়াইছিল। মাধবদেৱৰ শৈলীতো এক ৰূপৱতী প্ৰবাহ আছে যিটো তেওঁৰ মালিকৰ দৰেই ব্যঞ্জনামূলক আৰু মনোমোহা।
আধুনিক নাটকলৈ মাধবদেৱৰ অৱদান সেই সময়ৰ অসমীয়া সাহিত্যৰ বাবেও উল্লেখযোগ্য ৰচনা। তেওঁ বিশেষভাৱে তেওঁৰ স্তৱক পুথি 'নাম ঘোষা' আৰু ভক্তি ৰত্নৱালীৰ বাবে জনাজাত। বৈষ্ণৱী সাধুজনেও ১৫০ৰো অধিক বৰগীত লিপিবদ্ধ কৰিছিল। অসমীয়া সাহিত্যলৈ তেওঁ এক বৃহৎ অৱদান আগবঢ়াইছিল। লগতে তেওঁৰ ৰচনাসমূহে তেওঁৰ বহুমুখীতা, আন্তৰিকতা আৰু চিন্তাৰ গভীৰতা প্ৰদৰ্শন কৰে।
ইয়াৰ উপৰিও ,তেওঁ সাতটা সত্ৰ (মঠ) স্থাপন কৰিছিল যিবোৰে যুগ যুগ ধৰি মধ্যমীয়া চিন্তা আৰু বিশ্বাসৰ ভেটি হিচাপে কাম কৰি আহিছে। বিখ্যাত অসমীয়া ঢেকীয়াখোৱা বৰনামঘৰ ১৫২৮ চনৰ আশে-পাশে স্থাপিত হৈছিল।লগতে তেওঁ কেৱল কাব্য আৰু গীতৰ জৰিয়তে নহয়, নাটকীয় উপস্থাপনৰ জৰিয়তেও ভক্ত তত্ত্ব আৰু মতবাদৰ প্ৰচাৰৰ দিশত আগবাঢ়িছিল। তেওঁৰ আটাইতকৈ প্ৰখ্যাত নাটকসমূহ হ'ল অৰ্জ্জুনা ভাঞ্জনা (দধি মথানা), কোৰাধৰা, পিম্পৰা গুকোভা, ভূমি লেটোভা, ভোজন বিহাৰা।
